DOKĄD TUPTA NOCĄ JEŻ – MOŻESZ WIEDZIEĆ JEŚLI CHCESZ… - DZIĘKI JEŻOWYM WARSZTATOM 2017

Można powiedzieć, że dopiero w środę, 29 listopada 2017 roku zakończyliśmy szkolną, samorządową akcję „Październik – miesiącem dobroci dla zwierząt”. Przedłużenie jej na listopad było związane z koniecznością rozstrzygnięcia konkursu na zbiórkę karmy dla zwierząt, które miało miejsce w czasie apeli z okazji Narodowego Święta Niepodległości oraz z oficjalnym przekazaniem zwierzęcego pokarmu.

W tym roku zrodził się pomysł, aby zbierać kocią karmę dla jeży, dlatego na zaproszenie pani Beaty Nowickiej, naszą szkołę odwiedzili: pani Beata Woźniacka oraz pan Tomasz Głowski, którzy opiekują się kolczastymi zwierzętami w schronisku „Jeżowisko” w Solcu Kujawskim. Państwo przyjechali do nas ze swoimi podopiecznymi Bunią i Boxikiem, aby przybliżyć naszym uczniom – zwycięzcom konkursu i klasom piątym - życie i zwyczaje jeży, które są zwierzętami chronionymi, ale narażonymi na wiele niebezpieczeństw.

W czasie spotkania dowiedzieliśmy się w jaki sposób pomagać jeżom i gdzie skierować się z prośbą o pomoc w razie gdy natkniemy się na legowisko z opuszczonymi małymi jeżami, bądź spotkamy okaleczonego jeża. Okazuje się, ze największym wrogiem jeży jest jednak brak wiedzy o nich. Wielokrotnie ludzie odnosili jeże do weterynarzy, a ci wywozili je do lasu. To fatalny brak wiedzy. Jeż nie jest zwierzęciem leśnym, a na pewno jego środowiskiem nie są lasy iglaste, które dominują na naszych terenach. W lesie jeż ma samych wrogów - kuny, lisy, jenoty, borsuki. Jeśli wywozimy jeża do lasu, to stanie się on posiłkiem dla żyjących tam drapieżników. Jeże wybierają siedliska na skraju lasu, blisko siedzib ludzkich - w ogrodach, parkach, na cmentarzach, przy boiskach. Dlatego nie należy się dziwić, gdy znajdujemy jeża w szopce na podwórzu przy ul. Gdańskiej w Bydgoszczy albo w centrum Torunia. Problemem jest również mit o wściekliźnie wśród jeży. Opiekunowie jeżowego przytuliska w Solcu nigdy nie zetknęli się z takim przypadkiem. Dowidzieliśmy się również, że jeże mają słaby wzrok, ale znakomity słuch i węch. Zatem w czasie pokazu, zwierzęta musiały oswoić się z naszych zapachem, a my musieliśmy być bardzo cicho, ale było to trudne, bo emocji było sporo… Główną atrakcją było oglądanie i głaskanie jeży.

W podziękowaniu za wizytę i kształcącą lekcję przekazaliśmy pani Beacie i Panu Tomkowi „smakołyki”, czyli 85 kg mokrej i suchej kociej karmy, którą mieszkańcy „Jeżowiska” jedzą z wielką ochotą. Goście natomiast w podziękowaniu wręczyli nam dyplomy, plakaty i ulotki oraz zachęcili do zaglądania wraz z rodzicami na stronę: http://www.naszejeze.org, skąd możemy zaczerpnąć więcej wiadomości na temat tych sympatycznych zwierzątek. Mamy nadzieję, że to pierwsze spotkanie stanie się miłą tradycją.